chemik, laureat Nagrody Nobla w 1931 r. (*11.10.1884 r. Wrocław-Złotniki, 20.03.1949 r. Buenos Aires)
Friedrich Bergius urodził się w Złotnikach, dzisiejszej dzielnicy Wrocławia. Był chemikiem, profesorem uniwersytetu w Hanowerze, Essen i Heidelbergu. Badał sposoby wysokociśnieniowego uwodorniania węgla (brunatnego i kamiennego) do węglowodorów ciekłych – benzyny syntetycznej (metoda Bergiusa), scukrzaniem drewna (hydroliza celulozy), opracowanie metody otrzymywania fenolu z chlorobenzenu oraz glikolu z etylenu. W 1931 zdobył wraz z Carlem Boschem Nagrodę Nobla z dziedziny chemii, za wkład w wynalezienie i rozwój chemicznych metod wysokociśnieniowych. Jest zasłużony dla Wrocławia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz