Daniel Czepko von Reigersfeld

poeta, mistyk, prawnik, radca stanu, historiograf
(*23.09.1605 Koskowice, pow. Legnica +09.09.1660 Wołów)

Daniel Czepko von Reigersfeld,urodził się jako syn Daniela Czepko, świdnickiego duchownego, oraz jego żony Anny von Krestinki-Mokra, która miała polskie pochodzenie. Ród szlachecki Czepko wyemigrował z powodów wyznaniowych z Moraw na Śląsk.

Daniel von Czepko uczęszczał do roku 1618 do szkoły łacińskiej w Świdnicy i studiował po śmierci ojca medycynę w Lipsku oraz od 1624 w Strasburgu prawo. Następnie wstąpił w służbę margrabiego Christopha von Badena i odbył podróż do Francji i Włoch. Pracował do 1626 w sądzie apelacyjnym Rzeszy w Spirze. Po trzyletnim pobycie w swoim majątku ziemskim pod Świdnicą został jako protestant wypędzony i przeniósł się do Bierawy. W latach 1633-1635 był guwernerem u barona Czigana von Słupska w Dobrosławicach w pobliżu Koźla. Większość jego wierszy miłosnych, które napisał jako młody człowiek, spłonęła w czasie najazdu Chorwatów w 1634 na Hluczyn.
Z Górnego Śląska powrócił do Świd­nicy, poślubił w 1636 r. Annę Catharinę z d. Heintze, bogatą córkę lekarza ze Świdnicy, która w posagu wniosła cztery majątki ziemskie w okolicy miasta. Małżonkowie mieli trzech synów i trzy córki.
Po śmierci żony Czepko został w 1658 radcą stanu księstwa brzeskiego i rad­cą cesarskim w Oławie. Od 1658 r. był także radnym w Legnicy i przewodniczącym Landtagu. W chwili śmierci był jeszcze posiadaczem majątków Marcinowice i Kletschkau (obecnie część Świdnicy). U schyłku życia wstąpił do służby u księcia Christiana von Wohlau. Zmarł w Wołowie wskutek wcześniejszego zatrucia gaza­mi z topialni, usiłując doprowadzić do ponownego uruchomienia kopalni złota koło Złotego Stoku. Został pochowany w świdnickim Kościele Pokoju.
Daniel von Czepko napisał szereg wierszy okolicznościowych i epigramów. Jego najsłynniejsze utwory to poetycka sielanka „Corydon und Phyllis" oraz zbiór sześciuset moralitetów zatytułowana "Sexcenta Monodisticha Sapientium". Od czasu swojego pobytu u barona Czigana, przyjaciela z lat młodości, Czepko zaznajomił się z ideami mistycyzmu. W jego poezjach widać oddanie Bogu poprzez rezygnację z dóbr doczesnych. Jego mistycyzm to mistycyzm śmierci, zjednoczenie duszy ludzkiej i Boga, która dokonuje się w zaświa­tach. Daniela von Czepko zainspirowały pisma mistyka Abrahama von Franckenberga, a dwuwierszowe aleksandryny Czepki były ważnym źród­łem natchnienia dla jeszcze słynniejszego śląskiego poety-mistyka, Angelusa Silesiusa.

Wykorzystano następujące źródła: 

W. Raszewski T. Rollauer, Legnica. Dzieje miasta, Wrocław 2004
H. Unverricht, Życiorysy legniczan i mieszkańców ziemi legnickiej 1241-1945, t. I-III, Legnica 2008,
http://pl.wikipedia.org